duitsch publicist en beoefenaar van het staatsrecht, in 1701 te Stuttgart geb., werd in 1727 hoogt te Tübingen, legde echter wegens moeilijkheden met zijn ambtgenooten, deze betrekking weldra weer neder. Als de vermoedelijke schrijver van een tegen den hertog gericht geschrift werd hij in 1759 tot vestingstraf veroordeeld en eerst in 1764 in vrijheid gesteld.
Hij overl. in 1785. Het getal zijner geschriften beloopt meer dan 400; zijn Deutsches Staatsrecht beslaat alleen 50 dln.Zijn zoon Friedr. Karl von M., geb. in 1723. mede als schrijver over het staatsrecht bekend, was vele jaren rijkshofraad te Weenen, vervolgens minister in Hessen-Darmstadt en overl. in 1798. Tot zijn talrijke geschriften behooren Kleine Schriften zur Erläuterung des Staats- und Völkerrechts (12 dln. Frankf. 1751—65); Geschichte der Waldenser (Zur. 1798); Luthers Fürstenspiegel enz.
