fransch schrijver, geb. 1808 te Munchen, overl. 1890 te St. Raphael, zoon van den pianist Henry K., ontving zijn opleiding in Frankrijk.
Zijn eerste roman Sous les tilleuls, die in 1832 verscheen, dankt zijn ontstaan aan een ongelukkige liefde. Op dit werk volgden o. a. Une heure trop tard (1833), Le chemin le plus court (1836), waarin naar men wil zijn ongelukkig huwelijk wordt beschreven, Clotdde (1839), Hortense (1842), La familie Alain (1848), Agathe et Cécile (1853). Inmiddels was K. hoofdredacteur geworden van ,,Le Eigaro”, in 1839, en had hij het satirische maandblad „Guêpes” opgericht, dat hem veel vijanden bezorgde. Ook schreef hij ondertusschen enkele niet-romantische werken, o. a.: Voyage autour de mon Jardin (1845), Au bord de la mer (1854), Une poignée de véritê (1857). Het laatste van zijn leven bracht hij door te Nizza, waar hij een groote bloemenkweekerij had en weinig belangrijks meer schreef. Uit dit tijdperk verdienen slechts vermelding zijn drama La Pénélope Normande en zijn blijspel Les roses jannes (1861).
