(fransch, van lat. in promptu, zie ald.) iets, dat zonder eenige voorbereiding, voor de vuist wordt uitgesproken of gedicht; een snedig gezegde, geestig antwoord, zinrijke gedachte, schrandere scherts, inval. In de muziek beteekent het een phantasie op een of ander instrument; een muziekstuk, meestal voör piano alleen, dat den indruk moet maken alsof het voor de vuist wordt voorgedragen en derhalve in lossen vorm en vloeiend geschreven moet zijn, welk genre het eerst door Franz Schubert beoefend werd en later zeer in trek kwam.
Voorts wordt I. nog gebezigd van een feest, waarvoor het plan onverwacht opkomt en dat terstond gehouden wordt; van een spoedig bereiden en opgezetten maaltijd.
