Gepubliceerd op 14-03-2021

Friedrich taubmann

betekenis & definitie

duitsch geleerde en dichter, geb. 1565 bij Bayreuth, werd in 1595 hoogleeraar in de dichtkunst en letterkunde te Wittenberg, welke betrekking hij tot zijn dood, in 1613, bekleedde; ijverig bevorderaar van de humanistische studiën, blijkens zijn Dissertatio de lingua Latina en zijn uitgaven van Virgilius en Plautus; vooral echter bekend door geestige invallen, verschenen onder den titel Taubmanniana.

< >