Dion

betekenis & definitie

een adellijk Syracuser, geb. 408 v. C., zoon van Hipparinus, broeder van Aristomache, de vrouw van Dionysius, wier dochter Arete hij huwde. Reeds vroeg werd hij door Plato voor de wijsbegeerte gewonnen, en stond, ondanks zijne vrijmoedigheid en gestrengheid van zeden ook in aanzien bij den ouden Dionysius. Tevergeefs waren echter zijne pogingen om op hem, en later op zijn zoon een gunstigen invloed uit te oefenen. Door Philistus in verdenking gebracht, werd hij in 366 verbannen en ging naar Griekenland, waar hij, hooggeacht, in den omgang met wijsgeeren leefde; totdat de tyrannie van Dionysius en de vervolging zijner familie (Arete werd aan Timocrates uitgehuwd), hem het besluit deden opvatten, om met zijn broeder Megacles en met Heraclides eene poging te wagen tot bevrijding van hun vaderland. Met 800 man huurtroepen, scheepten zij zich te Zacynthus in op 3 schepen en werden te Syracuse met vreugde ontvangen (357 v. C.). Nu volgen langdurige gevechten. Toen Heraclides en Sosis hem verdacht maakten alsof hij zeil naar de alleenheerschappij stond, begaf hij zich met zijne huurlingen naar de Leontiners. Doch daar de 25 strategen niet in staat waren de stad te beschermen, werd hij in dezen nood weer naar Syracuse teruggeroepen. Zonder zucht naar wraak nam hij het bestuur weer op zich en liet aan Heraclides het bevel over de vloot. Eindelijk gelukte het hem ook den burcht tot overgaaf te dwingen. Toen hij nu bij alle eenvoudigheid en gematigdheid toch al te groote gestrengheid gebruikte, en inzonderheid toen hij er naar streefde om de demokratie in eene aristokratie te veranderen, vonden de demagogen weder gemakkelijk gehoor bij het volk. Door de terechtstelling van Heraclide's verloor hij nog meer de volksgunst. Van deze stemming maakte de athener Calippus gebruik; hij smeedde, terwijl hij zich op sluwe wijze bij Dion wist in te dringen, eene samenzwering en Dion werd door hem en zijne handlangers in zijn binnenkamer vermeord (353).