beryl, beril enz. Een edelgesteente, dat vooral in graniet- en glimmerschiefervonningen voorkomt, meest als fraaie, zeszijdige prismen vormende kristallen; het bestaat in hoofdzaak uit 67 pCt. kiezelzuur, 19 pCt. toonaarde, 1 pCt. beryll-aarde, (Be8Al2Si6 018); het wordt vooral tot artikelen van opschik verwerkt.
Op sommige plaatsen worden zeer groote kristallen van beryll gevonden; bij Grafton zelfs tot 1500 kilogram zware reuzenkristallen.
