duitsch-italiaansch bouwmeester, wellicht oorspronkelijk Brunner geheet en, geb. 1642 te Trente, overl. 1709 te Weenen, trad 1665 in de orde der Jezuïeten, is vooral een meester in het architectonisch perspectief, waarvoor hij het groote met platen versierde werk Perspectivae pictorum atque architectorum (2 dln., Rome 1693, en meerm.) uitgaf. Hij schilderde eerst decoratieven en sierde vervolgens verschillende kerken (altaren) in Rome met zijn schilderingen.
Volgens ' zijn plannen werd 1700—6 de dom te Laibach, 1701 de Jezuïetenkerk te Trente uitgevoerd; zijn hoofdwerk is de verbouwing der universiteitskerk te Weenen (omstreeks 1704). P. bracht de barok-architectuur van haar schilderachtigen kant tot de hoogste volmaaktheid. ‘