bijgenaamd de Groote, — Portugeesch zeevaarder en veroveraar, grondlegger der portugeescKe macht in Indië; hij werd in 1453 te Alhandra bij Lissabon geboren, werd opgevoed aan het hof van Alfonso V van Portugal, aan welk hof zijn vader, Gongalo Albuquerque eene hooge waardigheid bekleedde, trad reeds op jeugdigen leeftijd in militairen dienst en onderscheidde zich in den oorlog tegen de Turken, 1480, en later in NoordAfrika; in 1503 vergezelde hij zijn neef Francisco naar Indië, om binnen het gebied van het met Portugal bevriende Kotschin een fort aan te leggen; in 1506 nam hij deel aan de expeditie onder Tristao da Cunha naar de oostkust van Alphohso Albuquerque. Afrika, doch scheidde zich weldra af om zich van het in de Golf van Perzië gelegen, toenmaals zeer belangrijke, eiland Ormuz meester temaKen; de vorst van dit eiland onderwierp zich aan Portugal, doch viel kort daarop weer af.
Teneinde een geschikt centrum voor de Portug. bezittingen in Indië te hebben, veroverde Albuquerque, nadat hij door koning Emanuel tot gouverneur van Portugeesch Oost-Indië was benoemd (1509) op 25 Nov. 1510 Goa en daarop Malabar, Ceylon, de Soenda-eilanden, het schiereiland Malakka en in 1515 andermaal het eiland Ormuz aan den ingang van de Golf van Perzië; toen de koriing van Perzië om de schatting die de vorst van Ormuz hem verschuldigd was, zond, toonde Albuquerque den gezanten kogels en zwaarden en zeide: „Met deze munt betaalt Portugal schatting!” Hij maakte Portugal wijd en zijd gevreesd onder de volkeren en vorsten van het oosten. Hij handhaafde in zijn leger een strenge krijgstucht; in de hoogste mate werkzaam, verstandig, humaan en billijk werd hij alom geëérd en gevreesd, en door zijn onderdanen bemind. Lastertongen brachten hem bij Emanuel van Portugal in verdenking, en Lopez Soarez werd in zijn plaats als onderkoning der Portugeesche bezittingen in Indië aangesteld. Ismaël, Shah van Perzië, bood aan hem te helpen in een verzet tegen dit besluit, hetgeen Albuquerque afsloeg. Eenige dagen later stierf hij op zee, niet ver van Goa, 16 Dec. 1515. Emanuel bewees zijn nagedachtenis alle eer en verhief zijn zoon tot hooge waardigheden. Deze zoon, Blasius genaamd, beschreef zijns vaders leven in: Commentarios do Grando Alfonso dc Albuquerque. (Lissabon 1576 en 1774).
