Resonátor

betekenis & definitie

1.bolvormig resonerend lichaam, dat met het verlengstuk in het oor wordt gestoken (Helmholtz), en waarmede het mogelijk is in een uit verschillende tonen samengesteld geluid de toon te onderscheiden, waarmede de resonator meeklinkt; 2. (bij de „haute-fréquence-stromen”) een draadspoel, gekoppeld aan een pool van een condensator, die zich door een vonk ontlaadt; de spoel is „gestemd” op een met de ontladingsfrequentie overeenkomende wijze.