(D., Oosterse buil), omschreven serofibrineuse ontsteking der cutis, waarvan de middelste gedeelten in verzwering overgaan; veroorzaakt door leishmania tropica; syn. Aleppo-, Bagdad-, Bassora-, Biskra-, Cairo-, Delhi-, Egyptische-, Nijl-, Pendschab-, Sahara-, Suno-, Zab-buil of -zweer, Taschkentzweer, Sartenziekte, Paschachurda, lupus endemicus, builenziekte.
In 1920 in Frankrijk waargenomen.
