(labilis, van labor, labi, afglijden), onvast, wankelend. Zo heet die toepassing van de electrische stroom, waarbij men de electroden over het behandelde deel heen en weder laat glijden, in tegenstelling met de stabiele aanwending (zie ald.), waarbij de electroden op één plaats blijven.
Labiel evenwicht, 1. in de scheikunde, een toestand van evenwicht, welke gemakkelijk kan worden verstoord, bijv. een onverzadigde oplossing. 2. in de natuurkunde, een toestand van evenwicht, waarbij het zwaartepunt zich hoger bevindt dan het steunpunt.
