(Lat.), korst op de huid, de slijmvliezen of op wonden, afkomstig van opgedroogde weiachtige of bloedige vloeistoffen. C. inflammatória, ontstekingskorst, spekvlies, de bovenste kleurloze, stevige laag van de bloedkoek in het aderlatingsbloed, welke ontstaat als de stolling eerst tot stand komt, nadat de rode bloedlichaampjes snel gezonken zijn.
Men meende uit de dikte dier laag de hevigheid van ontstekingachtige borstziekten te kunnen opmaken (vandaar corium pleuriticum). C. lactea (melkkorst), dauwworm, acuut eczema, vooral op de wangen, bij kinderen, met gele of bruine, op gebrande room gelijkende korsten; in de volksmond ook: hardnekkig eczeem van de behaarde hoofdhuid. C. lamel lósa, schubbenkorst, een uitslag van schubben en korsten; vgl. Squama.
