regel die een verband legt tussen de halveringstijd van een alfaradioactieve atoomkern en de energie van de uitgezonden alfadeeltjes volgens
t1/2 = A exp (− BE⍺)
waarin t1/2 de halveringstijd voorstelt van de oorspronkelijke kern, de energie van het uitgezonden alfadeeltje, en A en B positieve constanten die karakteristiek zijn voor een bepaalde radioactieve reeks. De halveringstijd neemt dus sterk af naarmate de energie van het uitgezonden alfadeeltje toeneemt. Deze empirisch gevonden regel is lange tijd zonder theoretische fundering gebleven. Wanneer men het alfaemissieproces beschrijft met behulp van het quantummechanische tunneleffect, kan men verklaren waarom de halveringstijd sterk afhankelijk is van de energie. Dan volgt ook dat de regel van Geiger-Nuttall beter geschreven kan worden in de vorm:
t1/2 = a exp (b/√E⍺)
wederom met twee positieve constanten a en b die karakteristiek zijn voor een radioactieve reeks.