(Fr.: phosphorescence; Du.: Phosphoreszenz; Eng.: phosphorescence), het verschijnsel dat bij chemische verbindingen in de vaste toestand (vaak is hiervoor een lage temperatuur nodig) na absorptie van straling van voldoend hoge energie emissie van straling van lagere energie optreedt, die ook nog waar te nemen is na beëindiging van de excitatie.
Voorts zie Fluorescentie; Luminescentie.