is de eigenschap van bepaalde stoffen dat zij in een betrekkelijk zwak magneetveld vrij sterk magnetisch worden.
Tussen de magnetische momenten van naburige atomen of ionen in ferromagnetische stoffen treedt een sterke koppeling op, hetgeen een oriëntatie in dezelfde richting tot gevolg heeft. Hierdoor zal in een magneetveld een sterk magnetisch moment optreden.
Antiferromagnetisme is die vorm van magnetisme waarbij de magnetische momenten van equivalente naburige atomen of ionen zich tegengesteld aan elkaar oriënteren, zodanig dat het resulterende magnetische moment nul is. Bij inschakelen van een uitwendig magneetveld treedt een zwak resulterend moment op. Voorts zie Magnetisme.