(Fr.: amplificateur différentiel; Du.: Differentialverstärker; Eng.: differential amplifier), elektronische versterker met twee ingangcircuits die het potentiaalverschil tussen twee elektrische signalen versterkt, toegepast in o.a. elektromedische apparaten voor het registreren van elektrofysiologische signalen zoals elektrocardiograaf en elektro-encefalograaf.
De uitgangsspanning E0 komt tot stand doordat het spanningsverschil tussen de twee ingangssignalen E1 en E2 met een factor Gd wordt versterkt, terwijl tevens het gedeelte van de beide ingangssignalen, dat zowel in amplitude als polariteit gelijk is (Ecm), met een factor Gc wordt versterkt.
E0 = Gd(E1 - E2) + GcEcm
De nauwkeurigheid waarmee potentiaalverschillen kunnen worden bepaald, is afhankelijk van de grootte van de discriminatiefactor H = Gd/Gc en die van de verhouding tussen de ingangsimpedantie Zic van de versterkeringangscircuits en het verschil tussen de impedanties Ze1 en Ze2 van de twee signaalbronnen. Bij elektrofysiologische registraties zijn grote waarden van H en Zic van belang voor het onderdrukken van stoorsignalen. Praktijkwaarden zijn: H > 1000, Zic > 1 MΩ.