een methode om door middel van stroombeïnvloeding de spanning op een van een generator elektrisch veraf gelegen punt op een constante waarde te regelen.
Daartoe kan men het spanningsverlies in het transmissiesysteem in het ingangscircuit van de spanningsregelaar introduceren. Een voorbeeld hiervan is in afb. 1 weergegeven. De regelaar R grijpt in op het bekrachtigingscircuit van de synchrone machine. De regelaar krijgt hierbij een spanning Ureg aangeboden, waarbij Ureg = URS + R1IS. De regelaar R vergelijkt deze spanning met de ingestelde referentiespanning. In afb. 2 is weergegeven de uitgangsspanning U van de spanningsregelaar als functie van cos φ (φ is de fasehoek tussen een faseklemspanning en de desbetreffende fasestroom bij constante generatorstroom).