(Fr .: non-polaire; Du.: Apolar; Eng.: non-polar), hoedanigheid van moleculen of gedeelten daarvan, bijv. zijketens, die als geheel ongeladen zijn en waarin plaatselijke ladingen gelijkmatig zijn verdeeld, zodat daarin geen plaatsen met een positief of negatief ladingoverschot (polaire groepen), voorkomen.
De tegenstelling is polair, zie Polariteit.