een (verouderende) term uit de techniek van de elektrische machines, die maatgevend is voor de bekrachtiging van het magnetische circuit in de machine, verwekt door een wikkeling die gelegd is in groeven die in axiale richting lopen (zie Elektrische machine).
Zo vindt men het aantal ampèrestaven van één groef door het aantal geleiders in de groef te vermenigvuldigen met de stroom door één geleider (mits alle geleiders in de groef de zelfde stroom voeren). De Duitstalige literatuur kent dit begrip niet; men noemt het totaal aantal ampèrestaven van een groef de Durchflutung van de groef.