(Fr.: réglage adaptif; Du.: adaptieve Regelung; Eng.: adaptive control), in de regeltechniek een regeling waarbij de dynamische eigenschappen van de regelaar bewust zo ontworpen worden dat zij in gunstige zin veranderen onder invloed van veranderingen in het proces.
Daaronder worden in dit verband verstaan: de ingangssignalen, de invloed van de omgeving, en die procesveranderlijken die het gedrag van het proces bepalen. De bedoeling is dus een regelsysteem te verkrijgen dat onder alle omstandigheden zoveel mogelijk dezelfde goede dynamische eigenschappen heeft. Aan sommige adaptieve regelsystemen worden lerende eigenschappen toegevoegd, zodat het systeem beter op opeenvolgende situaties reageert naarmate die volgorde van situaties vaker optreedt. Het systeem leert als het ware van zijn eigen fouten.