De hoofdzin (of: zelfstandige zin) is een zin die niet als zinsdeel of zinsdeelstuk fungeert in een grotere zin. Een kenmerk van hoofdzinnen is dat de persoonsvorm doorgaans op de tweede, soms op de eerste zinsplaats staat.
De hoofdzin omvat ook de bijzinnen die afhankelijk zijn van de `rompzin` (de hoofdzin zonder bijzin(nen)).
