Minimum viable product (MVP) is een vroege, uitgeklede versie van een product, waarmee bepaald wordt of dat product rendabel is. Een MVP komt met zo min mogelijk moeite tot stand, om zoveel mogelijk te leren van gebruikers.
Een minimum viable product mikt vrijwel altijd op ‘early adaptors’; mensen die nieuwe producten al gebruiken voordat de massa die ontdekt. Zij zijn bereid feedback te geven op een prototype, of om geld te betalen.
Ontwikkelaars gebruiken een MVP vooral om te bepalen of er wel of geen muziek zit in een concept. Door het product met slechts de noodzakelijk functies, of bijvoorbeeld met één pagina, uit te rusten, kan het team daarachter vrij snel bepalen of de basis van hun product in de smaak valt. Dit aan de hand van gebruikersreacties, populariteit en feedback.
Valt een minimum viable product tegen, dan kan een team besluiten de stekker uit het project te trekken. Dan is een zee aan tijd bespaard, dan wanneer het team eerst een volledige versie van dat product zou hebben ontwikkeld.
Als een minimum viable product in de smaak valt, kan een bedrijf het product verder vormgeven aan de hand van feedback die de early adaptors geven, of de legitimiteit van hun product aantonen.
De term en definitie van minimum viable product is bedacht door de Frank Robinson, CEO van het Amerikaanse SyncDev, en groeide in korte tijd uit tot een begrip in de marketing- en programmeringsindustrie.
