Zo besluiteloos zijn als de ezel van Buridan
Geen besluit kunnen nemen, niet weten wat te doen. De uitdrukking komt van een sofisme, dat door Jean Buridan, rationalistisch wijsgeer (1297-1358), geopperd zou zijn. Hij veronderstelde dat een ezel, die evenveel honger als dorst had en op gelijke afstand tussen een bos hooi en een emmer water stond, van honger en dorst zou moeten sterven, omdat het dier niet wist of het zou beginnen met drinken dan wel met eten. Volgens de aantekeningen op Spinoza’s Ethica (340, 43) is deze geschiedenis echter in Buridans werken niet te vinden, maar waarschijnlijk verzonnen door zijn bestrijders om zijn determinisme belachelijk te maken. Ook wel: Zo besluiteloos als een ezel tussen twee schelven hooi