Twee Joden weten wat een bril kost
Deze uitdrukking wordt gebruikt voor twee slimmerds, die elkaar in slimheid niet toegeven, en beiden weten wat er onder of achter iets schuilt, of ook, wanneer men wil aantonen dat men zich niet laat beetnemen. Ten onrechte wordt soms de klemtoon op het lidwoord ‘een’ gelegd. Deze uitdrukking geeft gerede aanleiding tot het opdissen van een verhaal, dat dienst moet doen als verklaring. Een dorpspastoor had een Christusbeeld, dat hij door een mechaniekje naar believen ‘ja’ en ‘nee’ kon doen knikken. Een Jood wilde die pastoor een bril voor te hoge prijs verkopen. Op zijn vraag of de prijs te hoog was, liet de pastoor in tegenwoordigheid van de koopman het beeld ‘ja’ knikken. De koopman, die de zaak doorzag, liet nu het beeld, nadat hij gevraagd had of het meende wat het zoëven zei, ‘neen’ knikken en riep toen triomfantelijk uit: ‘Zie je wel, twee Joden weten wat een bril kost!’