In de wittebroodsweken zijn
‘Wittebrood' is een fijner, smakelijker soort brood dan tarwe- en roggebrood. De uitdrukking wordt gebezigd t.a.v. de eerste weken na het sluiten van een huwelijk. Alles ziet er nog even rooskleurig uit, het is alles nog rozegeur en maneschijn, alles heeft nog een feestelijk aanzien. De Fra. spreken van ‘Lune de miel', de Eng. van ‘Honeymoon’. Vgl. voorts Anna Bijns, Nieuwe Refreinen 99