Een tertsband is éénderde octaafband.
In de akoestiek wordt het frequentiespectrum vaak onderverdeeld in zogenaamde frequentiebanden. De meest gebruikte onderverdeling is die in octaafbanden. Van een octaaf is de hoogste doorgelaten frequentie tweemaal zo groot als de laagste doorgelaten frequentie. De beide grensfrequenties liggen dus een factor 2 uit elkaar.
Octaven worden benoemd met behulp van hun middenfrequentie. Deze middenfrequentie is gedefinieerd als het meetkundig gemiddelde van de hoogste en de laagste frequentie. De middenfrequentie is dus gelijk aan de wortel uit het product van de beide grensfrequenties.
Als gevolg van deze definiëring liggen de middenfrequenties van opeenvolgende octaafbanden ook een factor 2 uit elkaar. Door nu van één octaafband de middenfrequentie bij 1000 Hz te leggen zijn alle octaafbanden in het hoorbare gebied vastgelegd. Men spreekt dan van de 1000 Hz octaafband, de 500 Hz, de 250 Hz, de 125 Hz octaafband enzovoorts.
Indien de spectrale informatie die wordt verkregen uit een spectrum verdeeld in octaven niet gedetailleerd genoeg is, kan het spectrum worden opgedeeld in tertsen. Ieder octaaf bestaat uit drie tertsen die op dezelfde wijze als bij het cbuxt octaaf door hun middenfrequentie worden aangeduid. De middenfrequentie van de middelste terts valt samen met die van het octaaf. In de onderstaande figuur is de ligging weergegeven van de grens- en middenfrequenties van de drie tertsen die samen een octaaf vormen.
