Een condensatormicrofoon is een microfoon geschikt voor geluidmetingen bestaande uit een membraan dat samen met een achterplaat een condensator vormt.
Een microfoon zet het akoestische signaal (geluiddruk) om in een elektrisch signaal. Bij het meest gebruikte type meetmicrofoon, de condensatormicrofoon, gebeurt dit door middel van een zeer dun en kwetsbaar membraan evenwijdig aan en op korte afstand van een vlakke, relatief stijve elektrode. Het membraan en de elektrode vormen samen een condensator.
Een condensator bestaat uit twee parallelle platen met daartussen een elektrisch isolerend materiaal, in het geval van de microfoon is dit lucht. De platen hebben een constante lading die even groot is, maar tegengesteld van teken. De capaciteit van de condensator hangt af van de oppervlakte van de platen, de afstand ertussen en de zogenaamde diëlektrische constante van het tussenmedium.
Aan de achterzijde van het membraan heerst de atmosferische druk. Wanneer op de microfoon een geluidgolf invalt, is de druk aan de voorzijde afwisselend hoger en lager dan aan de achterzijde. Hierdoor beweegt het membraan en varieert de afstand tussen het membraan en de zware elektrode, en daarmee varieert ook de capaciteit. Bij een constante lading op de platen van de condensator resulteert dit in een variabele spanning over de platen.
