Zwammen - praten, kletsen (op een vervelende manier), zeuren. Ontleend aan de zwam als een sponsachtige, voze plant zonder gehalte die zeer spoedig opkomt en groot wordt om daarna weer in te zakken.
Volledig identiek dus aan zeurderige gesprekken, aan loze praatjes. Ook studentenjargon; nu overal ingeburgerd. Soms met de toevoeging: (gezwam) in de ruimte. Zwam nu gauw = loop heen, hou toch op met die onzin te vertellen! Huzaren te Tilburg, 1913-1914.
