Prunus persica var. nucipersica Nectarine: Perziken en nectarines zijn vormen van dezelfde soort. Er zit weinig verschil tussen de grote vruchten, die een buiknaad hebben en een grote pit.
Perziken zijn alleen meer behaard en voelen daardoor fluweelzacht aan. Nectarines zijn glad en hebben als plant meer warmte nodig. Ze worden voornamelijk in Zuid-Europa gekweekt voor de vruchten, omdat daar het klimaat gunstiger is. De bomen nemen weinig ruimte in beslag en zijn daarom ook geschikt voor kleinere tuinen. Prunus persica heeft een ronde kroonvorm, zonder opvallende middenas. De bladeren zijn lang en smal.
In april verschijnen de roze bloemetjes. Meestal zijn de rassen zelfbestuivend. Omdat de bloei wat later plaatsvindt dan bijvoorbeeld die van de amandel, heeft de perzik minder last van vorstbeschadiging. De vruchten verschijnen aan scheuten die in het voorafgaande jaar zijn gevormd. Daar moet bij de snoei rekening mee worden gehouden.De vruchten van perziken en nectarines moeten goed worden gedund. Een te grote vruchtdracht is een aanslag op de vitaliteit van de boom en ook blijven de vruchten dan kleiner. Vier weken na de bloei wordt er een eerste vruchtdunning uitgevoerd. Houd een onderlinge afstand tussen de vruchten van een handbreedte aan. De vruchten ontstaan aan korte vruchtstelen, zodat het vaak voorkomt dat de vrucht rond de tak groeit. Wanneer de vruchten rijp zijn, kunnen ze worden geplukt.
De vruchten mogen bij het plukken niet worden gedraaid, maar moeten recht van de tak worden afgetrokken. De oogsttijd duurt twee tot drie weken en er kan twee keer per week worden geplukt. Geoogste vruchten moeten nog drie dagen narijpen voordat ze kunnen worden gegeten. Sterke perzikrassen zijn 'Amsden', 'Madame Rogniat' en 'Redhaven'. Sterke nectarinerassen zijn 'Starmay', 'Silver Lode' en 'Nectarose'.
