Hedera helix: De klimop is een van de weinige groenblijvende klimplanten in ons land. Mede door de weelderige groei wordt klimop veel toegepast tegen gevels, poorten, prielen en tuinafscheidingen, maar ook als bodembedekker.
Wanneer klimop enigszins is dichtgegroeid, is het een geliefde schuilplaats voor vogels en insecten. Klimop ontwikkelt hechtwortels waarmee de plant zich stevig kan verankeren tegen verschillende materialen. Zelfs op een zeer gladde ondergrond kan klimop zich nog vasthechten. In de nazomer verschijnen groene bolletjes met daaraan kleine bloemetjes. In de loop van de herfst ontstaan aan deze bloemtrossen zwarte vruchten. Alleen oudere planten bloeien.
Naast de bekende groenbladige soort zijn er ook bontbladige klimopvormen. Deze zijn over het algemeen iets minder sterk.Dankzij de hechtwortels is klimop een gemakkelijke klimplant. Die hechtwortels veroorzaken overigens geen schade aan het metselwerk. Toch zal klimop in het begin direct na aanplant enigszins moeten worden geleid, zodat de plant voldoende tijd krijgt om zelf hechtwortels te vormen. Jonge klimopplanten groeien beter en hechten eerder dan oudere planten. Het is lastig om oudere klimopplanten te verwijderen. De hechtwortels grijpen zich zo stevig vast aan de ondergrond, dat ze blijven zitten wanneer de plant los wordt getrokken.
Die hechtwortels zijn moeilijk te verwijderen. Plant klimop dan ook weloverwogen op de juiste plaats.
Bijzonder aan klimop is dat de bladeren veranderen, wanneer de plant een volwassen stadium heeft bereikt. De gelobde bladeren worden meer hartvormig tot langwerpig en ruitvormig. Die metamorfose van de bladeren noemt men heterofilie.
