In de 19de eeuw was Sinterklaas verkleed als een demonische figuur met lange baard van spietkötten (= vlas). Deze ‘boerensinterklazen’ trof men ook aan in de Gelderse Achterhoek, Drenthe en Den Briel. Hun verschijnen leek veel op de ‘oude Sunderklazen’, zoals die nu nog op Texel zijn.
Tot ver in de 20ste eeuw vonden er in Twente en Salland ook ‘sinterklaasverwerpingen’ plaats. Deze ringgooiwedstrijden werden bij en door bakkers georganiseerd. De winnaar ontving als prijs een vijf tot zes pond zware mik en koekjes. De bakkers adverteerden met ‘Grote verschieting en verwerping van krentenstoeten’.
De wedstrijden waren alleen voor de mannen; het was een sport om met zo veel mogelijk krentenbroden thuis te komen. Overigens was dit niet alleen gebruik met sinterklaas, maar ook met kerst, Sint-Thomas (21 december), Oud-en-Nieuw en Driekoningen. De mikken waren een welkome aanvulling op de etenswaren voor de feestdagen.
→ Smakken.
Van der Ven, 1977.
