Wie altijd tiré à quatre épingles is, gaat onberispelijk gekleed; zijn of haar kleding lijkt regelrecht uit het atelier van de kleermaker te komen, waar een kledingstuk bij het aanpassen wel met vier spelden wordt vastgezet. Het gebruik van ‘quatre épingles’ heeft in het Frans een eeuwenoude klank.
In het zestiende-eeuws reglement van de parochie van Saint-Jacques-de-l’Hópital in Parijs was reeds vastgelegd dat elke pelgrim, man of vrouw, vier spelden moest bezitten om de mantels (van de mannen) en de hoeden met bloemen (van de vrouwen) te bevestigen.(Locutions, Parijs 1957, blz. 170).
