Op de proppen komen betekende vroeger: op de benen komen, en nu: (met iets) te voorschijn komen, voor de dag komen. Het woord prop is een verouderde term voor het menselijk been, maar komt in deze betekenis alleen in bovengenoemde uitdrukking voor.
Bij het huis van ene Manus, van beroep porder, in de Looiersstraat in Amsterdam, hing lang geleden een uithangbord, waarop het volgende rijmpje te lezen stond:‘Aagie slaapje nog Trijntje gaapje nog Kom op de proppe Laat me zoo lang nie kloppe.'.
