socialist. Zie ook: rooie hond {rakker).
De associatie van rood met ‘links, revolutionair’ dateert volgens de ‘Dictionnaire historique de la langue frangaise’ van ca. 1848. Wellicht vanuit de veronderstelling dat anarchisten en socialisten enkel hun doel wilden bereiken op een bloedige, wreedaardige wijze.
Sommige etymologen zien ook een verband met de rode uniformen of mutsen der revolutionairen tijdens een van de Franse revoluties. In Parijs werd vanaf 1789 de rode vlag gehesen vanwege de noodtoestand.
Later werd die vlag het symbool der revolutionairen.’k Zal je één ding zeggen, Knier liever neem ’k ’m niet ontevrejen rakkers zijn ’r tegenwoordig genoeg Wat van de Marine komt dat is verdomd ’t is waar dat is róód op de graat rooien blief ik niet. Gelijk? (Herman Heijermans, Op hoop van zegen, 1900)
En nou naar buiten, rooie. (Jan Mens, De Gouden Reael, 1940)
Mijne heren, ruikt, ziet en overtuigt u, Der Franz heeft de overwinningstoorts alreeds ontstoken, weg met de rooien...! (Louis Ferron, De keisnijder van Fichtenwald, 1976)
