vervelend of lelijk persoon.
Oorspronkelijk sprak men van een mormeldier (overgenomen uit Duits Murmeltier). Dit was in eerste instantie een scheldnaam voor een hond maar later gebruikte men het woord ook m.b.t. een vervelende of lelijke man of vrouw. O, jou heidensch mormeldier! (A. Fokke Simonsz., Boertige Reis door Europa, 1826-1827)
Het geeft niets of ik me zelf al uitscheld voor laf mormel, ik mag blij zijn, dat er geen tranen te voorschijn komen. (F.J. de Clercq Zubli, De blijde stilte, 1937)
