wreed, hardvochtig iemand; bloeddorstig persoon; iemand die excessen heeft begaan. Eigenlijk betekent het gewoon ‘Engelse jachthond’.
In de Bijbel werd iemand die een arbeider zijn loon niet geeft al een bloedhond genoemd. Het scheldwoord heeft ook lang deel uitgemaakt van de marxistische propaganda.
Zo had men het bijvoorbeeld over kapitalistische bloedhonden. Bloedhond is ook een locofaulisme voor een Arnhemmer.Dien bloedhond sal ik het nooit vergeven, dat enz.... en mogt ik den bogger slegts voor mijn dood een half uurtje in myn kluiven hebben, de moord sla me enz. (N. Heinsius, Den vermakelyken avanturier, 4de druk, 1715) Waslander had het niet op die vrijer met z’n fletse ogen. Een bloedhond was het, een stom stuk kanonnenvlees. (Piet Bakker, De slag in de Javazee, 1951)
