De grüner veltliner is een typisch Oostenrijks wit druivenras, dat langzaam rijpt en over het algemeen laat wordt geoogst. De wijn die van grüner veltliner wordt gemaakt is meestal fris, mineralig, sprankelend en fruitig, in zowel aroma als smaak. Heel kenmerkend is de (wit-) peperige afdronk.
Grüner veltliner bepaalt meer dan 30% van de wijnbouwaanplant in Oostenrijk. De wijngaarden bevinden zich voornamelijk op kiezel- of rode-gravelbodems. Omdat het ras traag rijpt, hebben de druiven een lang en zonnig najaar nodig. Half oktober is de druif over het algemeen rijp.
De ‘groene uit Veltlin’ is een sterk ras en levert makkelijk veel druiven, wat in karakterloze wijn kan resulteren. Voor een goede kwaliteit dient de opbrengst per hectare bewust laag gehouden te worden.
De druif komt in Oostenrijk vooral ten noordwesten van Wenen voor: Kamptal, Kremstal, Wachau en Weinviertel. Het laatste wijngebied kreeg in 2002 als eerste het Oostenrijkse wijnlabel DAC (Districtus Austriae Controllatus), vergelijkbaar met de Franse AOC.
Grüner Veltliner is over het algemeen wijn met een uitbundig frisse geur van groene appel, peer, bloemen en soms zelfs ananas en honingmeloen. De peperachtige en mineralige kenmerken in aroma en afdronk maakt de wijn vaak uitgesproken. Grüner Veltliner heeft een brede culinaire inzetbaarheid.
Het ras is er in verschillende stijlen: van lichte, fruitige varianten tot krachtige, rijke varianten met een hoger alcoholpercentage. Het sap wordt meestal op roestvrij staal gevinificeerd om de frisheid te bewaren. Er zijn ook houtgerijpte exemplaren die met goede witte Bourgognes kunnen wedijveren.
Vooral Grüner Veltliners uit Wachau - van steile wijngaarden langs de Donau, met een specifiek microklimaat - staan goed aangeschreven. Er is een eigen wijnclassificatie van eenvoudig tot complex en weelderig, respectievelijk Steinfeder, Federspiel en Smaragd.
Naast Oostenrijk is het ras beperkt aangeplant in Duitsland, Tsjechië, Hongarije, Californë en Nieuw-Zeeland.
