Paul Krugers leven werd gedomineerd door de strijd van de Boeren tegen de Britten en de inlandse bevolking in Zuid-Afrika. Hij vocht mee in een reeks oorlogen en werd in 1867 commandant-generaal van het Boerenleger. In 1877 werd hij vice-president van Transvaal, in 1883 president.
Tevergeefs trachtte hij een Britse annexatie te voorkomen. In 1899 brak de oorlog met Groot-Brittannië uit. Het jaar daarop vertrok Kruger met een Nederlands oorlogsschip naar Europa om er steun te zoeken in de strijd tegen de Britten. Hij keerde niet meer naar Zuid-Afrika terug. In 1904 overleed hij in Zwitserland.
