Deze gedachte treffen we voor het eerst aan bij Plato, al formuleerde die het een beetje afstandelijker: ‘Hij die liefheeft* wordt blind met betrekking tot het voorwerp zijner liefde.’ Ook de Romeinen hadden deze levenswijsheid al ontdekt: ‘iemand die liefheeft ziet niets’, schreef de dichter Propertius omstreeks het begin van onze jaartelling. Maar volgens de Romeinen kon de liefde ook tot andere ongemakken leiden.
De toneelschrijver Plautus zei het onnavolgbaar beknopt en fraai: amens amans, wie liefheeft is zijn verstand kwijt. In de buurt van Antwerpen heeft men aan het spreekwoord ‘liefde is blind’ een staart vastgebreid, zodat er een vrolijke zei-spreuk ontstond: De liefde us blind, zee de boer, en hij kuste zij kalf op zij gat.
