Met onboarding wordt vaak het inwerken van een nieuwe medewerker bedoeld. Letterlijk betekent het ''het aan boord brengen van''. Het proces begint als een medewerker ja heeft gezegd tegen de nieuwe baan, dus nog voordat iemand formeel in dienst is bij de organisatie.
Onboarding is ontstaan in de Verenigde Staten en is daar een structureel onderdeel van de bedrijfsvoering. Oorspronkelijk was onboarding slechts een digitaal proces: nieuwe medewerkers leerden via internet de algemene regels binnen de organisatie of konden alvast opzoeken bij wie ze waarvoor terecht zouden kunnen. Tegenwoordig wordt met onboarding de gehele inwerkprocedure bedoeld, dus niet alleen online maar ook offline (dus op kantoor). Zo kan het zijn dat medewerkers vóór hun officiële indiensttreding al mee gaan op bedrijfsuitje of kennismaken met de collega's. Onboarding wordt ook nog weleens aangeduid met organisatorische socialisatie.
Onderzoek wijst uit dat 90% van de mensen in de eerste zes maanden van hun nieuwe baan besluit of men langer wil blijven. Voor een organisatie is het erg kostbaar om mensen binnen te halen. Met onboarding zorg je ervoor dat mensen zich welkom voelen en de eerste indruk goed is. Onboarding kan het inwerkproces versnellen en de betrokkenheid van een nieuwe werknemer vergroten. Het geeft een signaal af naar een medewerker dat er in hem of haar geïnvesteerd wordt en dat een organisatie wil dat een persoon zich thuis voelt. Ook kan onboarding ervoor zorgen dat een medewerker meteen een duidelijk beeld heeft over zijn of haar rol en wat er van hem of haar verwacht wordt. Onboarding zorgt voor meer zelfvertrouwen over het eigen kunnen bij de werknemer en maakt dat mensen zich sneller geaccepteerd voelen. Gezien de krapte op de arbeidsmarkt wordt onboarding steeds bekender en populairder in Nederland.
