De KvK (Kamer van Koophandel) beheert het handelsregister waar alle Nederlandse bedrijven, verenigingen en stichtingen staan ingeschreven. Daarnaast geeft de KvK voorlichting aan vooral startende ondernemers.
De KvK is een zelfstandig bestuursorgaan met negentien kantoren in Nederland. Het bestaansrecht van de KvK is gebaseerd op wettelijke taken zoals het beheren van het handelsregister en het geven van inlichtingen.
De eerste officiële Nederlandse KvK is in 1803 onder druk van de Franse bezetter, naar Frans model, in Rotterdam geopend. Desalniettemin bestonden er voor die tijd al verschillende instituties die als voorloper van de huidige KvK beschouwd kunnen worden. Deze kwamen voort uit de middeleeuwse gilden. Een voorbeeld hiervan is het Comités van Koophandel en Zeevaert, Fabriquen en Trafieken opgericht in 1795 in Rotterdam en Amsterdam, en het College van Kooplieden dat in 1720 is opgericht in Zeeland.
De eerste KvK’s waren financieel afhankelijk van de gemeentes waar zij gevestigd zaten, en van de partijen die zij adviseerden. Daarnaast werkten al deze KvK’s onafhankelijk, en hadden daardoor weinig invloed op de centrale overheid, en daardoor weinig bestaansrecht. Dit veranderde in 1851 toen bij het Koninklijk Besluit nieuwe reglementen voor de KvK’s werden afgekondigd. In die nieuwe reglementen stond onder andere dat de KvK’s inlichtingen moesten verschaffen aan hogeren en lagere besturen.
De Eerste Wereldoorlog wees de overheid op de noodzaak het economische leven beter te sturen. In 1921 trad de Wet op de Kamers van Koophandel in werking. In die wet stond dat de KvK’s de taak kregen om een handelsregister bij te houden, en aan die taak waren retributies verbonden. Voor het eerst waren de KvK’s financieel onafhankelijk van gemeenten, en werd het een zelfstandig bestuursorgaan.
