De Holocaust is de systematische vervolging van joden door de Nazi’s en haar bondgenoten tijdens, en voor de Tweede Wereldoorlog.
De Nazi’s beschouwden joden, maar ook homoseksuelen, communisten, Roma’s, Sinti’s, gehandicapten, Jehova’s getuigen, bijbelonderzoekers, vakbondsleden en nog een aantal groepen, als inferieur of als een bedreiging voor het regime. Deze groepen werden door de Nazi’s vervolgd. De specifieke vervolging van de joden wordt nu de Holocaust genoemd.
Het begrip Holocaust werd in de jaren ’50 door historici geïntroduceerd. Pas eind jaren ’70 werd de term Holocaust door het grote publiek gekoppeld aan de Jodenvervolging door de Nazi’s, vanwege een gelijknamige televisieserie uit de Verenigde Staten.
Het woord Holocaust is afgeleid van het Griekse ‘holokauston’ en het Latijnse ‘holocaustum’, dat ‘brandoffer’ betekent. Dit was een aanduiding voor een persoon die zich vrijwillig via de brandstapel offerde aan een godheid. Omdat er tijdens de Tweede Wereldoorlog ten eerste niemand werd geofferd aan een godheid, en ten tweede niemand vrijwillig is gestorven, prefereren sommigen de term ‘Sjoa’ om de Jodenvervolging tijdens het Naziregime mee aan te duiden.
Vanwege vervolging doken joden onder en probeerden ze te vluchten uit gebieden die bezet werden door de Nazi’s. Desondanks zijn er veel joden gestorven tijdens de Tweede Wereldoorlog. De schattingen variëren nogal maar in principe zijn er bijna zes miljoen vermoord. Verreweg de meesten zijn omgekomen in concentratiekampen.
