Garantstelling is ook wel beter bekend onder de juridische term borgtocht. De term staat voor een overeenkomst waarbij een partij stelt de schulden van een persoon over te nemen of af te lossen bij een schuldenaar indien de betreffende persoon hier niet zelf aan kan voldoen.
Garantstelling wordt enkel onder strikte voorwaarden door een gemeente verleend. Een eerste voorwaarde is dat de aanvrager met de verleende garantstelling aan een maatschappelijk doel moet bijdragen. Hierbij wordt verder de regel gehanteerd dat er een scheidslijn moet worden gemaakt tussen een noodzakelijk en wenselijk deel van het initiatief. Alleen het noodzakelijke gedeelte wordt ondersteund.
De andere voorwaarde is dat het garant staan een absolute noodzaak is. Zoals genoemd bij de voorgaande voorwaarde worden alleen noodzakelijke initiatieven ondersteund. Van noodzakelijkheid is sprake wanneer er geen enkele andere vorm van financiering mogelijk is, en er geen enkele andere vorm van initiatiefondersteuning kan plaatsvinden (bijvoorbeeld sponsoring).
Deze strenge voorwaarden zijn cruciaal, aangezien de gemeente een groot risico loopt. Wel ter grootte van de totale verleende garantstelling. Op dit gebied is een garantstelling vergelijkbaar met een hypotheek: een grote geldsom wordt verleend die voor de verlener een groot risico kan zijn. Verder heeft een garantstelling ook een maximale eindtijd van dertig jaar.
