Redactie Ensie

Psychologiebegrippen omschreven

Gepubliceerd op 01-12-2015

Psychotherapie

betekenis & definitie

Psychotherapie is een gespreksbehandelmethode met als doel het opheffen, verminderen of omgaan met psychische klachten en/of psychiatrische stoornissen.

Psychotherapie wordt uitgeoefend door een psychotherapeut. De behandelaar probeert samen met de betrokkene cognities en gedragingen bewust te beïnvloeden. De behandelmethodiek kan worden onderverdeeld in persoonsgerichte- en klachtgerichte therapievormen.
• Persoonsgerichte therapievorm: tijdens deze vorm wordt er aandacht besteed aan de betrokkene zelf. Er wordt gekeken naar ervaringen uit het verleden en op welke manier deze ervaringen uitoefenen op het dagelijkse leven.
• Klachtgerichte therapievorm: één of meerdere specifieke klachten staan binnen de therapie centraal, bijvoorbeeld bepaalde gedachten of handelingen. Deze vorm wordt doorgaans toegepast bij eet- en angststoornissen.

De behandelmethode kan niet alleen worden ingezet voor specifieke stoornissen, zoals eet-, angst- en persoonlijkheidsstoornissen, maar ook voor depressies. Iemand die psychotherapie krijgt, wordt geacht actief mee te werken aan de gesprekken. Dit kan worden bereikt door openlijk de gevoelens of gedachten te bespreken met de therapeut en in bepaalde situaties klachten te noteren. Op deze wijze krijgt de psychotherapeut inzicht in het verleden, de vaardigheden van de betrokkene en de zelfredzaamheid.

De behandelingsduur en -intensiteit van psychotherapie varieert sterk. Het is afhankelijk van de aandoening, de ernst van de psychische problematiek en de mate waarin de patiënt in staat is mee te werken. Psychotherapie kan zowel individueel als in groepsverband worden uitgeoefend. De therapievorm kan –indien gewenst en/of noodzakelijk- worden gecombineerd met het gebruik van medicatie.

Als een psychotherapeut een BIG-registratie heeft, betekent dit dat deze aan de kwaliteitseisen voldoet die door de overheid zijn vastgesteld.