Abstracte, minimalistische variant van house. Combineert strakke beats van de house en electropop.
De fundamenten voor de techno werden gelegd in de jaren zeventig door de Duitse synthizergroep Kraftwerk en de italo disco van producer Giorgio Morodor in Donna Summer’s I Feel Love. Dit klankbeeld inspireert in de jaren tachtig dj’s als Derrick May, Kevin Saunderson, Carl Craig en Juan Atkins uit de Amerikaanse stad Detroit die aan deze muziek de naam techno meegeven. Na de vriendelijke klanken van de house ontstaat er eind jaren tachtig een behoefte aan hardere, meer opzwepende muziek. Techno voorziet in die behoefte en verovert de danswereld, met name in West-Europa. Dit resulteert in grote hits voor T99 (Anastacia) en The Prodigy (Firestarter). In de undergrounds clubs zijn The Aphex Twin, Speedy J, Laurent Garnier, Acid Junkies, Dave Clarke, Jeff Mills en Underworld succesvol. Gaandeweg vermengt techno zich met verwante genres. Zo maakt Daft Punk eigenlijk meer disco dan trance en leunt Moby dicht tegen de pop en soul. De terminologie verwatert. In veel opzichten is trance het rechtstreekse vervolg op techno.
Zie ook: Disco, House, Trance
