Popmuziek Encyclopedie

Jan van der Plas & Mike Schepers (2003)

Gepubliceerd op 02-05-2017

Piano (1)

betekenis & definitie

Toetseninstrument. Het geluid ontstaat doordat snaren in trilling worden gebracht door met vilt beklede hamertjes, die op hun beurt worden bediend met de toetsen.

De piano werd in 1709 ontwikkeld uit de clavecimbel en het spinet door de Italiaan Christofori. Er zijn twee belangrijke typen te onderscheiden: de rechtopstaande piano en de vleugel. Tegenwoordig zijn er ook diverse elektrische modellen. In de 19e eeuw en de eerste helft van de 20e eeuw was de piano mateloos populair. In elke publieke gelegenheid stond er een. In de beginfase van de rock ‘n’ roll speelde het instrument een belangrijke rol door virtuoze bespelers als Little Richard, Jerry Lee Lewis en Johnny Johnson, de vaste pianist van Chuck Berry. Hoewel popmuziek zich vooral ontwikkelde tot gitaarmuziek, bleef de piano een belangrijke rol spelen. Zo schreven The Beatles veel van hun hits op piano. Singer/songwriters als Elton John, Randy Newman en meer recent Tori Amos zijn van huis uit pianist. Toch is de pianist in de popmuziek onmiskenbaar op zijn retour. Talentvolle pianisten stappen tegenwoordig over op keyboards waarmee ze complete producties kunnen maken, een vaardigheid die commercieel veel aantrekkelijker is.

Zie: Rhodes, Wurlitzer, Pianet, Keyboards