Compact disc. Uitvinding van Philips en Sony waarmee het mogelijk werd muziek digitaal op te slaan en af te spelen.
Nadat in 1976 een eerste prototype werd gepresenteerd, verscheen de cd in 1982 op de markt. In de tweede helft van de jaren nam de verkoop een hoge vlucht. De betere geluidskwaliteit (in principe gelijk aan die van de mastertape) en het grotere bedieningsgemak bleken de belangrijkste verkoopargumenten. Minpunten waren het kleinere dynamische bereik en de pietepeuterige cd-hoesjes: een flinke stap terug vergeleken met de albumhoezen van grammofoonplaten. De cd-single als vervanger van de vinyl single was evenmin een succes. De cd-single bevatte weliswaar meer liedjes maar was ook twee keer zo duur, waardoor de vooral op de minder koopkrachtige schooljeugd gerichte singlemarkt uiteindelijk instortte. Verkoop van album-cd’s bleef stijgen tot de millenniumwisseling. Vanaf dan is de verkoop stevig ondermijnd door de opkomst van de cd-r en de verspreiding van muziek via internet.
