Het minimum dat onderhandelingspartijen in ieder geval wensen binnen te halen tijdens het overleg. Vaak geeft een partij of politicus vooraf een ondergrens van de gekozen opstelling aan.
Zodoende schept men voor zichzelf, voor de andere partij en tegenover de buitenwacht duidelijkheid in hoeverre de bereidheid bestaat om water in de wijn te doen. Wordt gesproken over een absolute ondergrens, dan is het overleg toch echt in de politieke gevarenzone terechtgekomen. Spreker geeft aan dat hij/zij op dat moment niet veel ‘speelruimte’ meer heeft.
