insidiator

betekenis & definitie

insidiátor (-rix), - van Lat. insidiāri, met slinksche streken omgaan, een loer draaien, bedriegen: een loer draaiend, bedriegend, bedrieglijk. - Boerlagiodendron - Harms [H. Harms] (= Osmoxўlon - Becc. [Odoardo Beccari (1843-1920)] = Eschweilerĭa - Boerl. [J. G. Boerlage]) werd zoo genoemd, omdat de plant onvruchtbare bloemen voortbrengt, welke bedrieglijk op rijpe bessen gelijken en gezocht zouden worden door duiven, welke met haar vleugelslag de hooger geplaatste normale bloemen zouden bestuiven. - Zie daarover Beccari, Malesia I (1877), 194, - Harms in Engler und Prantl, Die Natürlichen Pflanzenfamilien III, 8, p. 32, - Lam in Teysmannia XXXII (1922), 306.