Johan Walraven van Winkoop geb. Djember (Ned. Indië) 17 maart 1893.
Woonde en werkte in Utrecht, Baarn van 1938 tot 1945, Haarlem tot 1946, Delft tot 1950; thans in Blaricum. Leerling van G. W. P. van Dokkum te Utrecht, daarna van de Rijksnormaalschool te Amsterdam o.l.v. W. B. G. Molkenboer (behaalde akte M.O. tekenen, 1913) en daarna van de Rijksakademie te Amsterdam (1916-1919) o.l.v. A. J. Derkinderen en N. van der Waay.
Schildert, aquarelleert en tekent (pen, pastel); tot ca. 1955 vormen en kleuren door werkelijkheid, maar persoonlijk geïnterpreteerd, daarna in meer dekoratieve opvatting, vnl. landschappen, maar ook bloemen, stillevens, dieren en portretten. Etst en heeft een wandschildering gemaakt in het Baarns Lyceum.
Lid van het genootschap ‘Kunstliefde’ te Utrecht, ‘St. Lucas’ te Amsterdam en van de B.B.K. aldaar. Gaf les aan het Baarns Lyceum en was lector aan de T.H. te Delft (sub-afd. Handtek. enz. in samenwerking met prof. W. A. E. van der Pluym).
Mak van Waay; Waller.
